بررسی سمیت حشره‌کش‌ های ایمیداکلوپرید و پریمیکارب بر مراحل مختلف رشدی شته جالیز Hemiptera: Aphididae)) Aphis gossypii Glover

شته جالیز Hemiptera: Aphididae)) Glover Aphis gossypii یکی از آفات مهم و خسارت‌زا در مزارع و گلخانه‌ها بوده و استفاده از آفت‌کش‌ها یکی از روشهای کنترل این آفت محسوب می‌شود. کاربرد بی‌رویهی آفت‌کش‌‌ها علاوه بر ایجاد مقاومت در آفات، منجر به بجا گذاشتن باقیمانده آن روی گیاهان میشود. اتخاذ تدابیری از جمله کاهش دز مصرف میتواند در سلامت مصرف کنندگان موثر باشد. در پژوهش حاضر، حساسیت مراحل مختلف پورگی و حشره کامل شته جالیز به دز توصیه شدهی مزرعهای و نیم دز حشره‌کش‌های ایمیداکلوپرید و پریمیکارب بررسی شد. همچنین آزمون زیست‌سنجی روی پوره سـن سوم شته جالیز انجام و بر اساس LC50 میزان حساسیت این سن پورگی شته، در فاصلههای زمانی 24، 48 و 72 ساعت مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش سن پورگی، سمیت آفت‌کشها به طور معنیداری کاهش یافته است. میزان LC50 و LC90 ایمیداکلوپرید، 24 ساعت پس از تیمار به ترتیب، 648/71 و 548/365 و پریمیکارب 62/212 و 49/457 پی.پی.ام محاسبه شد. مرگ‌و‌میر غلظت LC50 این حشره‌کش‌ها پس از گذشت 24، 48 و 72 ساعت به ترتیب برای ایمیداکلوپرید 45، 89/48، 45/49 و برای پریمیکارب 89/43، 78/47، 56/50 درصد بهدست آمد. نتایج نشان داد در هر دو حشره کش، بیشترین میزان مرگ‌و‌میر در 24 ساعت اول صورت گرفت و گذشت زمان ( 48 و 72 ساعت) منجر به افزایش معنی‌دار مرگ‌و‌میر نشد. مطابق با نتایج به دست آمده، می‌توان با کاربرد دز کاهش یافتهی حشره‌کش‌ها، ضمن کنترل مناسب آفت، زیان‌های حاصل از کاربرد آفتکش‌ها بر مصرف کنندگان و محیط زیست را کاهش داد.